سرسپردگی

تنها یک راه برای دستیابی به عشق وجود دارد:

  "سرسپردگی"

کسی که عشق را می طلبد،

سرش را می دهد،

تا به دستش آورد.

هر که عشق را می خواهد باید "بی خود" شود. 

باید خودش را قربانی کند. 

بایستی غرورش، منیتش، بودنش، خودنمایی اش، نفس اش را قربانی کند.

هرگز عشق در شما متولد نمی شود،

تا مهیای از دست دادن سر خود نشوید.

سر هم معنا و مترادف با نفس است،

آنجا قلمرو اوست.

راه رسیدن به عشق،

نابودی و دور ریختن غرور و منیت شماست،

که جایگاهش در سر شما می باشد. 

برای همین است که غالباً توصیه می شود سرتان را بالا بگیرید،

سر سمبل غرور و منیت است. 

به همین علت است که وقتی عاشق می‌شوید، به او سر می سپرید، سرتان را روی پاهای او می گذارید. 

چرا سر؟

سر است که سمبل غرور و منیت است. 

و شما با نهادن سرتان روی پاهای عشقتان،

کاملاً خود را تسلیم و سر سپرده او می کنید.