عشق ؛

ساخت وبلاگ

 عشق؛ کمدی یا تراژدی؟

 

عشق باید همیشه شکست بخورد!

و پارادوکسِ دردناکِ عشق همین است

از یک‌سو، تخیلِ عاشق، مشتاقِ به‌دست آوردن و تصاحبِ معشوق در تمامیتِ او و بدنمندیِ اوست، اما از سوی دیگر، به محض به‌دست آوردن و رسیدن، تخیل از کار می‌افتد...

اگو(Ego)ی ما تقلا می‌کند تا از مواجهه‌ی مستقیم بپرهیزد، اما تخیل، سودای مواجهه با ساحتِ واقعی چیزها را دارد و ای دریغا که امرِ واقعی، بلورِ «تخیّل» و «میل» را می‌شکند. 

شاید اگر عشق معنایی داشته باشد - که سخت بعید است - فقط شجاعتِ دوست‌داشتن و بودن در چنین فضایی است!  

 

چرا می‌گویم «سخت بعید»؟

زیرا در روزگاری زندگی می‌کنیم که عزل شده‌ایم از  دسترسی به یگانه مایَملکِ خویش - که همان تخیل است -

و عشق‌هامان، قصه‌ا‌ی واحد و روایتی مشترک دارد! بنابراین اگر شکست‌های عاشقانه‌مان هم شبیه یکدیگر است و به یک اندازه خنده‌دار، چندان غریب نیست. 

شاید اگر عشق، معنایی داشته باشد، دوست‌داشتنِ دیگری، در عین فهم این پارادوکسِ دردناکِ خنده‌دار است!

#عبدالحمید_ضیایی 

عادت...
ما را در سایت عادت دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : farzintahmasebi بازدید : 107 تاريخ : يکشنبه 1 دی 1398 ساعت: 0:12